T: Kjell Inge Torgersen, M: Aril Schøld.
Du sa du ville ha meg som eg var.
Du sa du kunne sjå meg som eg er.
Eg er ‘kje sikker om eg ser det sjølv,
men han du ser, han er vel meg?
Eg håper:
Får eg sjå deg i morgon,
eller aldri meir?
Gjør du glede av sorger
eller ventar fleir’?
Du sa eg var sur, men eg var ganske blid.
Du kalla meg mild, men yppa sjølv til strid.
Eg ville alt, og alt eg ville var
å vera den du meinte eg skulle vera.
Får eg sjå deg i morgon,
eller aldri meir?
Gjør du glede av sorger
eller ventar fleir’?
Får eg sjå deg i morgon,
eller aldri meir?
Om eg viskar ut tårer,
tåler du då meir?
Eg ser kor det går;
eg blir til ein annan enn meg sjølv.
Men gje meg sol og ureidd seng...
NB! Tekstane er kopibeskytta. Du kan ikkje nytte dei utan tilsagn - verken analogt eller digitalt.