T: Kjell Inge Torgersen, inspirert av ein engelsk tekst av Waade, M: Kjell Inge Torgersen.
Midt i livet slapp du mi hand.
Eg var ni då min bror blei ein mann.
Sterk og kravstor greip kulda klamt.
Folk snakka om sorg, hemmeleg sorg.
Kva er du, meir enn eit namn?
Eit namn som eg tok,
ei historiebok?
Alt du var som eg ikkje fann;
det er nå slik at for tida
er fortida di.
Korleis gjer eg det du ikkje?
Korleis skal eg skapa tryggleik og fred?
Midt i steget står eg og trør;
korleis skal det ver’, korleis blir eg betre?
..
Eg kjenner hjarta hamra
når eg kviskrar ditt namn.
Det er ein lyd som larmar,
– og seier meg at eg må gå sjølv.
Ei underleg takk ligg i tap,
for det som gjekk tapt
er det som eg fekk.
Kva er du, meir enn eit namn?
Eit namn som eg tok, ei historiebok?
Er du han som eg trur eg fann?
Eg vil det jo slik:
at fortid og nåtid blir mi.
NB! Tekstane er kopibeskytta. Du kan ikkje nytte dei utan tilsagn - verken analogt eller digitalt.